Ο παις του Κριτίου( 490-480π.Χ.)

Το έργο αυτό είναι ορόσημο στην ιστορία της γλυπικής, αφού είναι το πρώτο μη στατικό άγαλμα.

Παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, εξαιτίας της φυσικής στάσης του σώματος. 

Όπως είναι γνωστό, οι άνθρωποι,όταν στέκονται, μετακινούν το βάρος του σώματός τους από τον κεντρικό άξονα στο ένα πόδι με συνέπεια να μετακινούνται και όλα τα μέρη του σώματος, δηλαδή, όταν τεντώνεται το ένα πόδι που φέρνει το βάρος του σώματος, το άλλο χαλαρώνει και λυγίζει. Ταυτόχρονα διαφοροποιείται το ύψος των γλουτών.Ο ώμος που αντιστοιχεί στο σταθερό πόδι κατεβαίνει, ενώ το κεφάλι γέρνει λίγο. Το χαλαρό χέρι αντιστοιχεί χιαστί στο σταθερό πόδι, στο δε λυγισμένο πόδι αντιστοιχεί το σταθερό χέρι. 

Αυτή η στάση θα χαρακτηρίσει όλη τη γλυπτική του αρχαίου κόσμου και επανεμφανίζεται πολλούς αιώνες αργότερα στα χρόνια της Αναγέννησης κατά τα πρότυπα της κλασικής εποχής.

Είναι κατά τους κριτικούς της τέχνης ο χιασμός( contrapposto) της γλυπτικής.