Αναγέννηση

Λίγα λόγια για το μεγάλο φιλοσοφικό κίνημα της Αναγέννησης

Είναι γνωστό ότι η μελέτη των επιτευγμάτων της αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης αποτέλεσε το κεντρικό στοιχείο του αναγεννησιακού ουμανισμού.Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Αναγέννησης,  "φιλόδοξο" και αντιφατικό ταυτόχρονα ήταν η προσπάθεια σύνθεσης των κλασικών αξιών με το χριστιανισμό.

Από την άλλη πλευρά οι καλλιτέχνες άρχισαν να θεωρούνται πια ανώτεροι από τους τεχνίτες και τους μαστόρους. Το ταλέντο τους και οι καινοτομίες τους άρχισαν να αποκτούν πολιτισμική αξία. Είναι αλήθεια ότι πίσω από τις μεγάλες αυτές μορφές της περιόδου αυτής κρύβονται οι φιλόδοξοι ηγέτες των μεγάλων πόλεων-κρατών της Ιταλικής χερσοννήσου, από τις οποίες ξεχωριστή θέση είχαν η Φλωρεντία, η Ρώμη κα το Μιλάνο.

Μεγάλη επανάσταση στον τρόπο αναπαράστασης έφερε ο Μαζάτσιο με την προοπτική.Κάτι ανάλογο έκανε στη γλυπτική ο Ντονατέλο με το "Δαβίδ" του, το πρώτο γυμνό αντρικό άγαλμα μετά την αρχαιότητα, γεμάτο δύναμη και ζωντάνια.

Μιλώντας για Αναγέννηση δε θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στον μεγάλο Αναγεννησιακό καλλιτέχνη Leonardo da Vinci.

Οι πιο διάσημοι πίνακας του είναι:

Ο Μυστικός Δείπνος

(1495-1498, τοιχογραφία, τέμπερα σε γύψο)

Μόνα Λίζα

(1503-1519, ελαιογραφία σε ξύλο λεύκης)